Osłona monopala, czyli fundamentu morskiej elektrowni wiatrowej, jest niezbędnym zabezpieczeniem na etapie budowy instalacji. Zapewnia ochronę przed wodą morską, deszczem i ptasimi odchodami, ale też bezpieczną pracę techników np. przy instalacji okablowania. Jak wyjaśnia szwedzki inwestor Vattenfall, w przeszłości osłony były zwykle spisywane na straty i niszczone zaraz po użyciu. Jednak osłony zastosowane już przy budowie morskiej farmy wiatrowej Hollandse Kust Zuid na Morzu Północnym są już wielokrotnego użytku. Mogą służyć w projektach offshore wind nawet przez kolejne 10-15 lat.
W przeszłości osłony były wykonane z plandeki namiotowej lub aluminium. Plandeka była jednak podatna na wiatr i pleśń i nie przepuszczała światła dziennego, podczas gdy aluminium było zwykle złomowane po jednym użyciu.
– Nasi ludzie muszą być w stanie bezpiecznie pracować wokół fundamentów, na przykład podczas wciągania okablowania” mówi Olaf Rick, kierownik pakietu robót budowlanych w Vattenfall, który był zaangażowany w projektowanie zrównoważonych osłon na monopale.
Vattenfall zachęcił swoich dostawców do opracowania bardziej zrównoważonych osłon monopalowych, które będzie można zastosować podczas budowy morskiej farmy wiatrowej Hollandse Kust Zuid (HKZ) na Morzu Północnym. Start-up CCM B.V. zaprojektował osłonę monopala wykonaną z paneli poliestrowych wzmacnianych włóknami, wzmocnionych stalowymi belkami i śrubami. Ważąca około jednej tony konstrukcja jest stosunkowo lekka. Umożliwia ona przepływ światła dziennego i powietrza przez monopal i zasadniczo została zaprojektowana dla fundamentów o średnicy siedmiu metrów. Konstrukcja charakteryzuje się nie tylko materiałem, który może być ponownie wykorzystany, ale także osłoną, która może być wielokrotnie wykorzystywana przy budowie innych morskich farm wiatrowych.
– Proces rozwoju postawił przed nami kilka istotnych wyzwań. Osłony monopali musiały spełniać wiele wymagań. Na przykład, musiały być opuszczane na morzu za pomocą wciągarek, musiały umożliwiać doprowadzenie kabli. Przezwyciężyliśmy niektóre z tych problemów, korzystając z platform testowych i przeprowadzając serię testów. Jednak podczas instalacji pokryw monopali stało się jasne, że nadal możemy wprowadzić pewne ulepszenia. Na szczęście firma CCM wykazała się wyjątkową elastycznością podczas montażu 140 osłon – wyjaśnił Rick.
Projekt CCM wystartował w 2020 r. i Michiel Kraak, dyrektor zarządzający CCM, że osłony na monopale dla HKZ zostaną ponownie wykorzystane w innych projektach offshore wind.
„Znaleźliśmy już klienta na zdecydowaną większość pokryw. Vattenfall był naszym pierwszym klientem i dał nam impuls do wejścia na ten rynek”.
CCM powstała w ramach programu „European Union Innovation Programme”. Region na północ od Amsterdamu jest domem dla wielu wysokiej jakości firm kompozytowych, które skorzystały z programu dotacji UE, będącego częścią programu EFRR „Możliwości dla zachodniej Holandii (prowincja Holandia Północna)”, mającego na celu zachęcanie do współpracy i innowacji.
Według Kraaka, sekret osłon poliestrowych tkwi między innymi w ich wymienności.
-Przeprojektowanie platformy roboczej nowo wybudowanej farmy wiatrowej może pozwolić różnym osłonom, np. wejściowym lub półprzezroczystym, wykazać się większą użytecznością w innej lokalizacji. Ponadto, możemy rozciągnąć panele, poszerzając nieco metalową ramę, do której są przymocowane. Dzięki temu można je stosować do monopali o średnicy np. ośmiu metrów lub większej – powiedział Kraak.
Kolejną unikalną cechą nowego projektu wytrzymałych osłon na monopale było to, że CCM jako strona sprzedająca, jednocześnie odkupi osłony po zakończeniu użytkowania w ramach umowy sprzedaży.
-Ponieważ osłony są wielokrotnego użytku, wyeliminujemy wiele dodatkowych emisji CO2 – powiedział Kraak.
Kraak spodziewa się, że poszczególne osłony wytrzymają od 10 do 15 lat, w zależności od tego, jak często trzeba będzie zwiększać ich średnicę. Oczywiście osłony stają się coraz cięższe, ponieważ w przypadku turbin wiatrowych o większej średnicy trzeba umieścić między nimi więcej metalowych przekładek.
„W końcu nadejdzie czas, gdy osłony osiągną koniec swojej żywotności. Stal zostanie wówczas poddana recyklingowi. Obecnie współpracujemy z firmą, która może przetwarzać kompozyt wzmocniony włóknem szklanym na nowe surowce przy użyciu nowej techniki. Pozwoli to na ponowne wykorzystanie całego materiału. Wkrótce przeprowadzimy wstępne badania z instytutem badawczym, aby upewnić się, że tak się stanie. Byłoby naprawdę miło, gdybyśmy mogli faktycznie uruchomić tę rewolucyjną nową technikę”.
Źródło: Vattenfall, Circular Covers, własne
© Materiał chroniony prawem autorskim. Wszelkie prawa zastrzeżone. Rozpowszechnianie artykułu jest możliwe tylko za zgodą wydawcy BlueGreen Content Studio.
