Zmiana rządu w Polsce oraz konsekwencje trwającej wojny na Ukrainie stanowią szansę na nowe otwarcie w polsko-niemieckich relacjach energetycznych – piszą na łamach Rzeczpospolitej Agata Łoskot-Strachota, analityk Ośrodka Studiów Wschodnich i visiting fellow w brukselskim think tanku Bruegel, oraz Georg Zachmann, senior fellow w Bruegel oraz w Helmholtz-Zentrum Berlin. Wśród obszarów współpracy wskazują m.in. ochronę infrastruktury krytycznej, w tym morskich farm wiatrowych, a także transformację energetyczną.
Jak zauważają eksperci, mimo dotychczasowych wyzwań związanych z asymetrią w polsko-niemieckich relacjach energetycznych, oba kraje z powodzeniem współpracowały w kilku strategicznych obszarach. W tym kontekście wskazują, że po agresji Rosji na Ukrainę Warszawa i Berlin porozumiały się w sprawie sankcji na dostawy ropy północną nitką rurociągu Przyjaźń i umożliwiły niemieckim rafineriom w Schwedt i Leunie import surowca przez terminal w Gdańsku. Ponadto, Polska i Niemcy dotychczas popierały strategiczny cel UE, jakim jest uniezależnienie się od dostaw rosyjskich surowców energetycznych. Zdaniem Łoskot-Strachoty i Zachmanna, ten kierunek powinien być kontynuowany, co pozwoliłoby również na wzmocnienie polsko-niemieckich relacji energetycznych.
Według analityków, zarówno Polska jak i Niemcy, mają interes w zwiększeniu bezpieczeństwa energetycznej infrastruktury krytycznej (rurociągi, kable, farmy wiatrowe) oraz transportu morskiego (w tym tankowców i gazowców) na Morzu Bałtyckim. Jak wskazują znaczenie tych kwestii wyraźnie wzrosło po eksplozjach na gazociągach Nord Stream i uszkodzeniu Balticconnector.
W tym kontekście Łoskot-Strachota i Zachmann podkreślają, że w związku z coraz silniejszą zależnością UE od mórz, pod względem stabilnych i nieprzerwanych dostaw energii elektrycznej, ropy naftowej i LNG, ten wymiar bezpieczeństwa energetycznego powinien stać się jednym z ważnych tematów omawianych nie tylko w formacie regionu Morza Bałtyckiego, ale także dla całej UE i współpracy UE z NATO.
Jednocześnie wskazują na konieczność rozbudowy infrastruktury transgranicznej oraz współpracy operatorów sieci przesyłowych i regulatorów, która umożliwiłaby np. ładowanie samochodów elektrycznych w Berlinie, gdy wieje wiatr w Zatoce Gdańskiej.
Niemieckie inwestycje w polski offshore wind
Przypomnijmy, że niemieckie spółki są zaangażowane w budowę morskich farm wiatrowych w Polsce. RWE realizuje inwestycje w projekt FEW Baltic II o mocy 350 MW. Pod koniec listopada 2023 r. spółka uzyskała prawomocną decyzję środowiskową dla infrastruktury przyłączeniowej, o czym informowaliśmy na łamach offshorewindpoland.pl.
Inna niemiecka spółka, Siemens Gamesa, jest jednym z głównych dostawców turbin wiatrowych dla projektów morskich farm wiatrowych w Polsce realizowanych w ramach I fazy systemu wsparcia. Przypomnijmy, że w kwietniu 2023 r. PGE Polska Grupa Energetyczna i Ørsted podpisały z Siemens Gamesa umowę na dostawę 107 turbin o mocy 14 MW dla projektu MFW Baltica 2. Umowa została okrzyknięta mianem największego kontraktu w historii energetyki odnawialnej w Polsce.
Wcześniej Siemens Gamesa został wybrany jako dostawca turbin SG 14-236 DD o mocy nawet 15 MW dla projektów realizowanych wspólnie przez Polenergię i Equinor – MFW Bałtyk II i MFW Bałtyk III (łączna moc 1440 MW).
Siemens Gamesa został tez wybrany w 2022 r. jako preferowany dostawcy dla wspomnianego projektu F.E.W. Baltic II. Wówczas informowano, że morska farma wiatrowa o mocy 350 MW ma wykorzystywać 25 flagowych morskich turbin wiatrowych SG 14-236 DD. Współpraca obejmuje także umowę serwisową.
W połowie grudnia Siemens Gamesa uruchomił biuro w Gdańsku, o czym informowaliśmy na łamach naszego serwisu.
Źródło: Rzeczpospolita, własne
