W lipcu 2023 r. niemiecki rząd zaktualizował Narodową Strategię Wodorową. – Inwestowanie w wodór to inwestycja w naszą przyszłość. W ochronę klimatu, w wykwalifikowane miejsca pracy i w bezpieczeństwo dostaw energii – powiedział federalny minister gospodarki, Robert Habeck. Przedstawiciel rządu podkreślił, że strategia stanowi wiarygodną podstawę dla inwestycji i wyznacza kierunek ścisłej współpracy z partnerami europejskimi i międzynarodowymi. W rozwój gospodarki wodorowej chce się zaangażować branża offshore wind, jednak organizacje branżowe wskazują na potrzebę stworzenia konkretnych rozwiązań.
Pierwsza wersja Strategii Wodorowej Niemiec została przyjęta w czerwcu 2020 r. Jej celem jest ograniczenie emisji dwutlenku węgla (CO2) w przemyśle, transporcie i energetyce w oparciu o technologię wodorową. Jednocześnie promuje konkurencyjność niemieckiej gospodarki i otwiera w Niemczech nowe rynki. Zgodnie z aktualizacją przełomowego dokumentu, którego treść została zaprezentowana 26 lipca, do 2027/2028 r. ma powstać sieć (’autostrady wodorowe”) z ponad 1800 kilometrami przebudowanych i nowo wybudowanych rurociągów wodorowych. Nowa strategia wodorowa nakreśla docelowe cele wykorzystania wodoru w Niemczech do 2030 r.
Habeck powiedział, że rozmowy z Komisją Europejską w sprawie wsparcia finansowego dla przemysłu stalowego są na zaawansowanym etapie. Pierwsze firmy przemysłowe, takie jak producenci stali Thyssen-Krupp i Salzgitter Stahl, już zaczynają przekształcać procesy za pomocą technologii wodorowej. Jest to ważny krok, gdyż przemysł stalowy jest odpowiedzialny za 6% emisji wszystkich gazów cieplarnianych w Niemczech. Elektrownie gazowe przystosowane do zasilania wodorem mają być wykorzystywane do stabilizacji sieci elektrycznej i zapewnienia bezpiecznych dostaw energii elektrycznej. Prowadzone są także rozmowy w zakresie wsparcia rozwoju elektrowni wodorowych, zupełnie nowej generacji jednostek.
-Wodór jest brakującym elementem w układance transformacji energetycznej. Dzięki tej strategii nadajemy tempo rozwojowi rynku w tym obszarze – powiedziała federalna minister ds. badań, Bettina Stark-Watzinger
Niemcy potrzebują wodoru na rzecz dekarbonizacji przemysłu, ale także „bezpośrednio do ogniw paliwowych, ale także do produkcji paliw syntetycznych, które są niezbędne dla neutralności klimatycznej w transporcie”.
Ważna rola elektrolizerów i offshore wind, jednak potencjał będzie niewystarczający
Rząd Niemiec chce osiągnąć potencjał elektrolizerów na poziomie minimum 10 GW do 2030 r. Wyjaśnia jednak na swoich stronach, że zapotrzebowanie będzie jednak znacznie większe. Niemcy nie są w stanie samodzielnie produkować zielonego wodoru w niezbędnych do pełnej dekarbonizacji wolumenach. Brakuje do tego celu wystarczającej ilości energii produkowanej z OZE, w związku z czym nowa krajowa strategia wodorowa przewiduje, że do końca 2023 r. zostanie przedstawiona także nowa strategia importu wodoru.
Niemiecki rząd już teraz koncentruje się na współpracy międzynarodowej, na przykład z Norwegią, Danią, Austrią, Włochami lub Kanadą i Namibią. Strategiczne partnerstwa z Afryką Południową i Zachodnią, a także z Australią są również kamieniem węgielnym dla przyszłych dostaw wodoru.
Na duże zaangażowanie w rozwój gospodarki wodorowej liczy branża morskiej energetyki wiatrowej.
-To dobrze, że rząd federalny przedstawił zaktualizowaną krajową strategię wodorową. Zapewnia to większe bezpieczeństwo planowania dla morskiej energetyki wiatrowej. Na podstawie strategii ważne jest jednak, aby zdefiniować konkretne środki do produkcji zielonego wodoru przy użyciu morskiej energii wiatrowej – komentuje dyrektor zarządzający organizacji branżowej BWO (ang. Federal Association of Wind Farm Operators Offshore), Stefan Thimm.
W ocenie Thimma, branża offshore wind powinna szybko uzyskać jasność co do kryteriów finansowania elektrolizy na morzu, aby pierwszy obszar na Morzu Północnym przeznaczony do produkcji wodoru mógł zostać szybko objęty przetargiem. Zgodnie z prawem, przetarg na produkcję zielonego wodoru na lądzie powinien również odbyć się już 2023 r. Do tej pory nie pojawiły się żadne propozycje legislacyjne w tym zakresie.
W ramach „SEN-1” rząd federalny wyznaczył dedykowany obszar na Morzu Północnym do produkcji wodoru na morzu. Obejmuje on potencjał 1 GW zainstalowanej mocy w offshore wind. Nie jest jednak jasne, kiedy rozpocznie się nabór wniosków i jakie będą kryteria finansowania.
Na podstawie: bundesregierung.de, BWO
