Na łamach szwedzkiego dziennika NyTeknik pojawił się apel przedstawicieli przemysłu energetycznego i chemicznego o przyspieszone inwestycje w energetykę wiatrową i wodór. Szwecja ma już dziś ryzykować utratę nowych gałęzi przemysłu takich jak e-paliwa, których produkcja może przenieść się do innych krajów. W stanowisku wypowiedzieli się menadżerowie z firm Lhyfe, IKEM, Skyborn Renewables Sweden oraz Hydrogen Sweden.
Swoją opinię wyrazili Sara Wihlborg, country manager w Lhyfe, Niclas Broman, dyrektor zarządzający, Skyborn Renewables Sweden, Nils Hannerz, dyrektor ds. polityki przemysłowej IKEM, oraz Björn Aronsson, dyrektor generalny w Hydrogen Sweden. Wskazali, że Szwecja żyje obecnie w mylnym przekonaniu o przywództwie w globalnej transformacji energetycznej.
„Prawda jest jednak taka, że zostaliśmy wyprzedzeni już dawno temu. Duże inwestycje w e-paliwa mogą skończyć się w innych krajach”.
Przekonują, że Szwecja musi podjąć zdecydowane działania, jeśli ma mieć jakąkolwiek szansę na objęcie przywództwa w trwającym wyścigu transformacyjnym.
„Oprócz agresywnej polityki klimatycznej i przemysłowej, wiąże się to z umożliwieniem wytwarzania większej ilości energii ze źródeł odnawialnych, wystarczającą przepustowością sieci elektrycznej oraz konkurencyjnym klimatem inwestycyjnym dla zielonych i wspomagających technologii, takich jak wodór”.
Podkreślają, że e-paliwa mają ogromny potencjał, by zastąpić paliwa kopalne w przemyśle i transporcie. Ich produkcja wymaga dużych ilości energii odnawialnej, którą można przekształcić w zielony wodór. Przypominają, że UE wyznaczyła ambitne cele w zakresie redukcji emisji w sektorach trudnych do elektryfikacji w ramach pakietu Fit for 55. Od 2030 r. lotnictwo i żegluga będą musiały mieszać e-paliwa we wszystkich środkach transportu w UE, a produkcja zielonego wodoru w Unii wyniesie 10 Mt do 2030 r.
-Aby podmioty odważyły się zainwestować w budowę produkcji wodoru w Szwecji, muszą istnieć długoterminowe ambicje polityczne, aby być krajem pionierskim. Wspólnie wykorzystajmy ten wielki potencjał – czytamy.
Istniej przykłady inicjatyw, które starają się wykorzystać potencjał i inicjatywy podejmowane na szczeblu UE. Skyborn i Lhyfe przeszły długą drogę w planowaniu jednego z takich zakładów do produkcji paliw płynnych poza Söderhamn – SoutH2port.
Energia elektryczna z morskiej farmy wiatrowej Storgrundet może przyczynić się do produkcji zielonego wodoru, który może być następnie wykorzystywany jako surowiec do produkcji paliw elektrycznych.
„Projekt może wkrótce podjąć agresywne kroki w kierunku realizacji, ale Svenska kraftnät (operator systemu elektroenergetycznego Szwecji – przyp. red.) niedawno poinformowała, że podłączenie farmy wiatrowej może nastąpić w ciągu dziesięciu lat. Ze względu na długi czas oczekiwania istnieje ryzyko, że produkcja e-paliw zostanie przeniesiona do innych krajów”.
Lokalizacje odpowiednie do produkcji e-paliw znajdują się często w północnych częściach Szwecji, gdzie istnieje dostęp do odnawialnej energii elektrycznej, technologii CCUS i portów.
Postulaty
Branża apeluje przede wszystkim o przyspieszenie rozbudowy sieci i podłączenie morskich farm wiatrowych poprzez wspólne planowanie rozbudowy sieci.
Potrzebne jest też ustalenie krajowych celów w zakresie produkcji zielonego wodoru, które Szwecja powinna być w stanie osiągnąć, w oparciu o 10 Mt ustalonych przez UE na 2030 r.
Potrzebne są też krajowe ramy finansowe przeznaczone na produkcję zielonego wodoru. Obecnie istnieje Klimatklivet, którego projekt nie zawsze jest odpowiedni dla dużych inwestycji, takich jak produkcja wodoru. Inspirację można czerpać na przykład z Danii i Holandii.
Źródło: NyTeknik
