Na stronach Rządowego Centrum Legislacji pojawił się projekt nowelizacji ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych (UD159). Pojawiły się w nim zapisy mówiące o tym, że maksymalna cena może być określona „odmiennie dla poszczególnych obszarów, grupy obszarów lub grup obszarów wskazanych w załącznikach do ustawy offshore wind”. Wydanie stosownego rozporządzenia jest elementem piątego wniosku o płatność w ramach Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO). W planie jest wyznaczenie trzech wariantów ceny maksymalnej.
Pismem z 6 listopada 2024 r. projekt został skierowany przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska (MKiŚ) do Stałego Komitetu Rady Ministrów. Czytamy w piśmie m.in., że Komitet Ekonomiczny Rady Ministrów w dniu 30 października 2024 r. uznał, że w celu „znalezienia najlepszego rozwiązania umożliwiającego dalszy rozwój morskiej energetyki wiatrowej bez nadmiernego obciążenia odbiorców końcowych oraz z uwzględnieniem potrzeby maksymalizacji efektywności kosztowej systemu wsparcia przez konkurowanie projektów z różnych obszarów morskich”, konieczne jest ustalenie odrębnych cen maksymalnych dla różnych obszarów lub grup obszarów, na których mogą być lokalizowane morskie farmy wiatrowe. W piśmie podkreślono „konieczność pilnego wejścia w życie projektowanych zmian” z prośbą o potraktowanie sprawy jako „niezwykle pilnej”.
Minister klimatu i środowiska jest upoważniony do wydania rozporządzenia (zawartego w art. 31 ust. 11 ustawy z dnia 17 grudnia 2020 r. o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych) w sprawie maksymalnej ceny za 1 MWh, jaka może być wskazana w ofertach złożonych w aukcji przez wytwórców.
Informowaliśmy w tym tygodniu, że opisywany projekt ustawy został wpisany do wykazu prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów pod numerem UD159 z terminem planowanego przyjęcia przez Radę Ministrów wyznaczonym na IV kwartał 2024 r. Warto przypomnieć, że rozporządzenie realizuje kamień milowy Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększenia Odporności (KPO) w zakresie kamienia milowego B4L: „Wejście w życie przepisów wykonawczych wynikających z ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych” ujętego w ramach reformy B2.3 „Wsparcie inwestycji w obszarze morskich farm wiatrowych”, który musi zostać wdrożony do końca 2024 r. Jest też elementem piątego wniosku o płatność w ramach Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności.
W planie wyznaczenie kilku stawek cen maksymalnych
W wyjaśnieniach do zmian w ustawie wskazano, że obszary wyznaczone do rozwoju morskich farm wiatrowych są zróżnicowane m.in. pod względem geofizycznym czy oddalenia od brzegu, co ma istotne znaczenie z punktu widzenia kosztów budowy i późniejszej eksploatacji morskich farm wiatrowych. Wyznaczenie jednej ceny za 1 MWh mogłoby prowadzić do nieuzasadnionego nadwsparcia dla projektów zlokalizowanych bliżej linii brzegowej.
– Funkcją ceny maksymalnej jest ograniczenie projektów o zbyt wysokich kosztach realizacji przy jednoczesnym zapewnieniu odpowiedniej podaży projektów, które będą w stanie wystartować w aukcji – czytamy.
Maksymalną cenę ustala się na poziomie uwzględniającym istotne parametry techniczne i ekonomiczne funkcjonowania morskich farm wiatrowych, mając na uwadze konieczność uniknięcia nadmiernego obciążenia odbiorców końcowych
W projektowanej nowelizacji zmiana w art. 31 ust. 11 polega na dodaniu we wprowadzeniu do wyliczenia regulacji wskazującej, że maksymalna cena może być określona odmiennie dla poszczególnych obszarów, grupy obszarów lub grup obszarów wskazanych w załącznikach do ustawy offshore wind.
Zbliża się aukcja 2025
Jak wynika z zaprezentowanej 10 września 2024 r. analizy Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej (PSEW) pn. „Offshore – to się opłaca” morska energetyka wiatrowa przyczyni się do obniżenia cen energii elektrycznej na rynku. Eksperci wyliczyli, że jeśli do miksu energetycznego wprowadzimy 18 GW z morskiej energetyki, to obniżymy cenę energii nawet o 50%, w porównaniu do ceny, którą uzyskamy przy wprowadzeniu jedynie 5,9 GW. Rozwój tego sektora oznacza również szereg oszczędności dla gospodarki w postaci niższych kosztów zakupu paliw (węgiel, gaz), czy mniejszych kosztów pozyskania uprawnień do emisji CO2. Skuteczne przeprowadzenie aukcji, a więc właściwe zaprojektowanie systemu wsparcia dla inwestycji z tzw. II fazy się opłaci. Dzięki niemu odbiorcy zapłacą mniej za energię elektryczną.