Szwedzki rząd poinformował Estonię o zakończeniu postępowań dotyczących 13 projektów morskich farm wiatrowych, odmawiając wydania pozwoleń na ich realizację – informują estońskie media.
Decyzja o odmowie wydania pozwoleń i zwrocie złożonych wniosków została podjęta 4 listopada 2024 roku. Powodem zakończenia postępowań była negatywna ocena szwedzkich sił zbrojnych, które uznały, że budowa farm wiatrowych byłaby sprzeczna z interesami obronnymi kraju.
Estonia, która wcześniej zgłosiła chęć uczestnictwa w transgranicznych procedurach oceny oddziaływania na środowisko dla czterech projektów morskich farm wiatrowych, została powiadomiona o decyzji zgodnie z Konwencją o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym – informuje Agencja BNS.
Decyzja ta może mieć istotne znaczenie dla rozwoju morskiej energetyki wiatrowej w regionie Morza Bałtyckiego, gdzie względy bezpieczeństwa narodowego stają się coraz ważniejszym czynnikiem w planowaniu inwestycji energetycznych.
Szwedzkie obawy o wpływ morskich wiatraków
W ubiegłym miesiącu informowaliśmy, że Rząd Szwecji podjął decyzję o nieudzieleniu pozwoleń na budowę i eksploatację 13 projektowanych farm wiatrowych na Morzu Bałtyckim poza wodami terytorialnymi Szwecji. Parki, których nie obejmie pozwolenie, to m.in. Arkona, Aurora, Baltic Offshore Beta, Baltic Offshore Delta North, Cirrus, Dyning, Erik Segersäll, Neptunus, Pleione, Skidbladner, Skåne Havsvindpark, Södra Victoria oraz Triton.
Rząd stwierdził, że pomimo korzyści w postaci zwiększenia produkcji energii elektrycznej ze źródeł bezemisyjnych oraz zaproponowanych środków ostrożności, planowana działalność nie może zostać dopuszczona ze względu na negatywny wpływ na interesy obronności kraju.
Minister klimatu i środowiska Romina Pourmokhtari podkreśliła, że decyzje dotyczące farm wiatrowych często wiążą się ze złożonymi konfliktami interesów, wymagając wnikliwych rozważań. W analizowanych przypadkach interesy obronne odegrały kluczową rolę.
Minister obrony Pål Jonson stwierdził, że w obecnej poważnej sytuacji bezpieczeństwa, gdy w sąsiedztwie trwa wojna, interesy obronne muszą mieć najwyższy priorytet przy tego typu rozstrzygnięciach.
