Niemiecka firma RWE wybrała port Thyborøn w Danii jako bazę O&M dla swojej 1,1 GW farmy wiatrowej Thor, planując rozpoczęcie prac instalacyjnych wiosną 2025 r. Równocześnie, Światowy Bank we współpracy z rządem Turcji opracował mapę drogową rozwoju morskiej energetyki wiatrowej w Turcji, wyznaczając cel 5 GW mocy do 2035 r. Norweska firma Vårgrønn weszła na rynek niemiecki poprzez nabycie udziałów w działającej farmie wiatrowej Baltic 2. Spółka Seaway7 otrzymała kontrakt od ScottishPower Renewables na prace przy farmie East Anglia TWO w Wielkiej Brytanii. Rząd Szwecji odmówił wydania pozwoleń na budowę 13 projektowanych farm wiatrowych na Morzu Bałtyckim, powołując się na zagrożenia dla bezpieczeństwa obronnego kraju. Ta ostatnia informacja najbardziej „zelektryzowała” branżę offshore wind. Te i inne informacje ukazały się w najnowszym przeglądzie globalnego rynku morskiej energetyki wiatrowej „Offshore Wind Flash”
DANIA | RWE wybiera „bazę konstrukcyjną” dla MFW Thor
Niemiecki RWE wybrało port Thyborøn jako bazę O&M dla projektu farmy wiatrowej Thor o mocy 1,1 GW. Będzie to miejsce cumowania statków serwisowych i centrum zarządzania logistyką morską. Firma Buss Ports będzie obsługiwać przeładunek konstrukcji stalowych w porcie Thyborøn począwszy od 2025 r., wspierając fazę instalacji fundamentów. Prace instalacyjne na morzu mają rozpocząć się zgodnie z planem wiosną 2025 r., a pełne oddanie do użytku oczekiwane jest w 2027 r.
Farma wiatrowa Thor będzie w stanie dostarczać bezemisyjną energię elektryczną odpowiadającą zapotrzebowaniu ponad miliona duńskich gospodarstw domowych. RWE jest globalnym liderem w sektorze morskiej energetyki wiatrowej, posiadając obecnie 19 farm wiatrowych na morzu, w tym Rødsand 2 u wybrzeży Danii. Poza Danią, RWE buduje obecnie jeszcze trzy duże morskie farmy wiatrowe: Sofia (1,4 GW) w Wielkiej Brytanii, Nordseecluster (1,6 GW) u wybrzeży Niemiec oraz OranjeWind (795 MW) we współpracy z TotalEnergies w Holandii.
TURCJA | Powstała mapa drogowa rozwoju offshore wind w Turcji
Światowy Bank we współpracy z tureckim Ministerstwem Energii i Zasobów Naturalnych opublikował nową mapę drogową, która określa ścieżki rozwoju sektora offshore wind w Turcji. Mapa drogowa analizuje możliwości i wyzwania stojące przed opłacalnymi projektami farm wiatrowych na morzu w oparciu o lokalne uwarunkowania i globalne doświadczenia.
Rząd Turcji ustanowił cel osiągnięcia 5 GW zainstalowanej mocy morskiej energetyki wiatrowej do 2035 r.. Mapa drogowa przedstawia zestaw rekomendacji, które mają pomóc w realizacji tych ambicji i budowie nowego przemysłu zdolnego sprostać przyszłym potrzebom energetycznym Turcji oraz celom zrównoważonego rozwoju.
Mapa drogowa podkreśla geograficzne zalety, zasoby naturalne i przemysłowe atuty Turcji jako kluczowe czynniki umożliwiające stworzenie konkurencyjnego sektora morskiej energetyki wiatrowej. Korzystne warunki wietrzne zlokalizowane są w pobliżu centrów wysokiego popytu na energię, oferując duże, krajowe źródło wytwarzania, które może zwiększyć niezależność energetyczną Turcji i uzupełniać inne technologie odnawiane.
Analiza wskazuje, że strategiczne położenie Turcji blisko rynków europejskich i azjatyckich stanowi szansę na stanie się regionalnym hubem czystej energii. Silna baza przemysłowa i wykwalifikowana siła robocza Turcji, szczególnie w zakresie lądowej energetyki wiatrowej, przemysłu stoczniowego i morskiego, są dobrze przygotowane do działania w łańcuchu dostaw offshore wind przy wystarczającej skali projekty. Przeczytaj RAPORT.
NIEMCY | Vårgrønn nabywa udziały w Baltic 2
Vårgrønn zawarł umowę na nabycie 27,4% udziałów w działającej farmie wiatrowej na Morzu Bałtyckim – Baltic 2 (288 MW) – od PGGM Infrastructure Fund. Po zamknięciu transakcji, niemiecki koncern energetyczny EnBW będzie posiadał 50,1%, Vårgrønn 27,4%, a największy niemiecki fundusz emerytalny Ärzteversorgung Westfalen-Lippe zachowa pozostałe 22,5% udziałów.
MFW Baltic 2 jest zlokalizowana na Morzu Bałtyckim, 32 km na północ od wyspy Rugia, i rozpoczęła działalność we wrześniu 2015 r. Farma składa się z 80 turbin wiatrowych Siemens o mocy 3,6 MW, produkując około 1 200 GWh rocznie.
Transakcja umożliwi Vårgrønn zdobycie doświadczenia w zarządzaniu farmami wiatrowymi na morzu, uzupełniając już posiadany portfel projektów w fazie rozwoju i budowy.
Przejęcie to oznacza wejście Vårgrønn na rynek niemiecki, który jest jednym z największych rynków offshore wind na świecie, z ambitnymi celami rządowymi sięgającymi 30 GW mocy do 2030 roku.
Vårgrønn jest joint venture norweskiej firmy energetycznej Plenitude (kontrolowanej przez Eni) oraz norweskiego inwestora HitecVision. Firma posiada udziały m.in. w największej na świecie budowanej farmie Dogger Bank oraz w pionierskim projekcie floating wind Green Volt w Szkocji.
WIELKA BRYTANIA | Seaway 7 z kolejny kontraktem
Subsea 7 S.A. ogłosiła, że spółka zależna Seaway7 otrzymała duży kontrakt od ScottishPower Renewables na transport i instalację kabli wewnętrznych (inter-array) dla projektu morskiej farmy wiatrowej East Anglia TWO u wybrzeży Anglii.
Farma wiatrowa East Anglia TWO o wartości 4 miliardów funtów będzie zlokalizowana około 33 kilometrów od wschodniego wybrzeża Anglii na Morzu Północnym. Projekt został wybrany w rundzie aukcji rządowych CfD we wrześniu 2024 roku i dostarczy do 960 MW czystej, zielonej energii, wystarczającej na zasilenie prawie miliona gospodarstw domowych. Wraz z istniejącą farmą East Anglia ONE, East Anglia TWO będzie częścią większego kompleksu East Anglia Hub, który dostarczy ostatecznie 4 GW mocy odnawialnej.
Zakres prac Seaway7 obejmuje inżynierię, dostawę i instalację 64 kabli. Prace offshore mają rozpocząć się w 2027 r.
Kontrakt ten umacnia pozycję Seaway7 jako lidera w Wielkiej Brytanii oraz jest istotnym wkładem w realizację brytyjskich celów odnawialnych. Projekt stanowi również kontynuację współpracy Seaway7 z ScottishPower Renewables, po projekcie East Anglia THREE, który jest obecnie w realizacji.
SZWECJA | Rząd mówi NIE dla 13 projektów farm wiatrowych
Rząd Szwecji podjął decyzję o nieudzieleniu pozwoleń na budowę i eksploatację 13 projektowanych farm wiatrowych na Morzu Bałtyckim poza wodami terytorialnymi Szwecji. Parki, których nie obejmie pozwolenie, to m.in. Arkona, Aurora, Baltic Offshore Beta, Baltic Offshore Delta North, Cirrus, Dyning, Erik Segersäll, Neptunus, Pleione, Skidbladner, Skåne Havsvindpark, Södra Victoria oraz Triton.
Rząd stwierdził, że pomimo korzyści w postaci zwiększenia produkcji energii elektrycznej ze źródeł bezemisyjnych oraz zaproponowanych środków ostrożności, planowana działalność nie może zostać dopuszczona ze względu na negatywny wpływ na interesy obronności kraju.
Minister klimatu i środowiska Romina Pourmokhtari podkreśliła, że decyzje dotyczące farm wiatrowych często wiążą się ze złożonymi konfliktami interesów, wymagając wnikliwych rozważań. W analizowanych przypadkach interesy obronne odegrały kluczową rolę.
Minister obrony Pål Jonson stwierdził, że w obecnej poważnej sytuacji bezpieczeństwa, gdy w sąsiedztwie trwa wojna, interesy obronne muszą mieć najwyższy priorytet przy tego typu rozstrzygnięciach.
Rząd Szwecji dokonał swojej oceny w oparciu o dane przedstawione przez Siły Zbrojne, uznając, że budowa omawianych projektów doprowadziłaby do niedopuszczalnych konsekwencji dla szwedzkiej obronności.
