Ministerstwa Aktywów Państwowych (MAP) i Finansów (MFW) przedstawiły opinie na temat ostatniego projektu rozporządzenia z 20 grudnia w sprawie ceny maksymalnej za energię z morskich farm wiatrowych. Od dokumentu i poziomu ceny maksymalnej będzie zależeć powodzenie aukcji offshore wind, zaplanowanej w 2025 r.
W ubiegłym tygodniu informowaliśmy, że na stronach Rządowego Centrum Legislacji (RCL) pojawił się kolejny projekt rozporządzenia, w którym wyznaczona jest maksymalna cena za energię elektryczną wytworzoną w morskiej farmie wiatrowej i wprowadzoną do sieci. Cena może zostać wskazana w ofertach złożonych przez wytwórców w aukcji offshore wind 2025 r. Chodzi dokładnie o projekt z dnia 20 grudnia 2024 r. W dokumencie Ministerstwo Klimatu i Środowisko zaproponowało tym razem cenę maksymalną dla trzech obszarów, gdzie powstaną morskie farmy wiatrowe. Są to ceny:
- 485,71 zł/MWh – dla obszarów wskazanych w załączniku 1 do ustawy oraz dla obszarów 14.E.1, 14.E.2, 14.E.3, 14.E.4, 45.E.1, 46.E.1
- 499,33 zł/MWh – dla obszarów 43.E.1, 44.E.1
- 512,32 zł/MWh – dla obszarów 53.E.1, 60.E.1, 60.E.2, 60.E.3, 60.E.4.
To kolejna próba Ministerstwa Klimatu i Środowiska w określeniu ceny maksymalnej po konsultacjach z branżą i cyklu opiniowania. W sierpniu Ministerstwo Klimatu i Środowiska przedstawiło projekt rozporządzenia wskazując jej wysokość na poziomie 471,83 zł/MWh. W wyniku konsultacji publicznych cena została następnie podniesiona do 512,32 zł. Wcześniej w grudniu br. zaproponowano stawki dla dwóch obszarów 479,10 zł/MWh i 512,32 zł/MWh. Jest to efekt nowelizacji ustawy offshore wind, która pozwala ministrowi zróżnicować cenę maksymalną dla poszczególnych grup obszarów, gdzie w przyszłości mogą powstać morskie farmy wiatrowe.
Opinie do nowego projektu
Ministerstwo Aktywów Państwowych w piśmie z dnia 30 grudnia 2024 r. zakwestionowało zaproponowane zróżnicowanie cen maksymalnych dla poszczególnych obszarów w nadchodzącej aukcji morskich farm wiatrowych. Według resortu, projekty na zachodniej części Ławicy Słupskiej (obszary 43.E.1, 44.E.1) powinny mieć taką samą cenę maksymalną jak pozostałe lokalizacje – 512,32 zł/MWh, a nie proponowane 499,33 zł/MWh.
– Z przyczyn obiektywnych, projekty 43.E.1, 44.E.1 powinny mieć możliwość startu w aukcji z ceną maksymalną analogiczną jak dla obszarów 53.E.1, 60.E.1, 60.E.2, 60.E.3, 60.E.4 czyli na poziomie 512,32 PLN/MWh – czytamy.
Resort wyjaśnia, że cena maksymalna dla obszarów 43.E.1, 44.E.1 na poziomie 499,33 zł/MWh powoduje, że powodzenie aukcji jest realnie zagrożone ponieważ uniemożliwi inwestorom osiągnięcie satysfakcjonującego zwrotu na zainwestowanym kapitale, w tym pozyskanie partnera do realizacji tych projektów, uzyskanie dla nich finansowania, a w konsekwencji uniemożliwi podjęcie decyzji inwestycyjnej.
– Ministerstwo Aktywów Państwowych potwierdza, że zasadnym jest różnicowanie poziomu ceny maksymalnej z uwzględnieniem parametrów realizacji inwestycji w MEW, w tym długości przyłącza w części morskiej i lądowej (nie odległości w prostej linii od brzegu) oraz głębokości posadowienia MEW. W tym kontekście nie ma jednak uzasadnienia, żeby dla projektów MEW lokalizowanych na obszarach 43.E.1, 44.E.1 wskazanych w załączniku 2 do ustawy, tj. w zachodniej części Ławicy Słupskiej, wskazywać cenę niższą niż dla obszarów 53.E.1, 60.E.1, 60.E.2, 60.E.3, 60.E.4 wskazanych w załączniku 2 do ustawy – czytamy dalej
W ocenie MAP koszty realizacji projektów MEW w obu grupach obszarów są analogiczne (szczegółowe parametry w tabeli powyżej), w szczególności ze względu na (jak podano w dokumencie) wymuszony przebieg i łączną długość przyłączy – odpowiednio 116 km (43.E.1), 101 km (44.E.1) oraz 137 km (60.E.1) i 114 km (60.E.2), a także głębokość posadowienia projektów – odpowiednio 45 m i 52 m dla projektów w zachodniej części Ławicy Słupskiej i 30-33 m dla projektów na Ławicy Środkowej.
MAP zwraca też uwagę, że kontraktacja projektów MFW, które wygrają aukcję w 2025 r., rozpocznie się w 2026 r, a umowy na dostawy głównych komponentów będą podpisane najpóźniej w 2027 r., co powinno być uwzględnione w analizie z uwagi na sytuację rynkową oraz krótki czas pomiędzy datą aukcji a kontraktacją. Czytamy także, że koszty operacyjne określone na poziomie 376 000 zł/MW/rok wydają się być wyrażone w wartościach nominalnych (w odróżnieniu od uwzględnianych we wcześniejszej wersji projektu rozporządzenia kosztach na poziomie 462 000 zł 2024/MW/rok w wartościach realnych).
– Oznacza to że – bez żadnego uzasadnienia – wartość obecna jest znacznie niższa od szacowanej wcześniej w wyniku zabiegu rachunkowego: wartość nominalna zakłada już skorygowanie wskaźnikiem inflacji, podczas gdy realna podlega indeksacji w kolejnych okresach. Ponadto tak określona wartość nie odzwierciedla faktycznych kosztów w okresie operacyjnym – wskazuje resort.
MAP zauważa, że nie uwzględniono operacyjnych kosztów związanych zabezpieczeniem i ochroną fizyczną i cyfrową infrastruktury MEW.
Z kolei Ministerstwo Finansów uważa, że poprzednia wersja rozporządzenia z dwoma cenami 479,10 zł/MWh i 512,32 zł/MWh „należycie wyważała uzasadniony interes potencjalnych inwestorów i gospodarki polskiej”. W piśmie z dnia 27 grudnia 2024 r.
Jarosław Neneman, podsekretarz stanu w MF wyjaśnia, że „podwyższenie ceny maksymalnej względem wspominanej poprzedniej wersji rozporządzenia, wobec prawdopodobnej niskiej presji konkurencyjnej na aukcjach, może mieć poprzez podwyższone ceny energii negatywny wpływ na sytuację polskiej gospodarki i finanse publiczne”.
Źródło: RCL, MAP, własne
