Grupa Polenergia opublikowała sprawozdanie finansowe za pierwsze półrocze 2023 r. W raporcie skonsolidowanym z 24 sierpnia pojawiły się informacje na temat projektów morskich farm wiatrowych, ryzykach i sposobach zarządzania nimi. Polski inwestor informuje, że wzrost cen surowców i produktów na rynku oraz chwilowe braki pracowników u podwykonawców mogą spowodować opóźnienia w realizacji projektów farm wiatrowych. W przypadku projektów MFW Bałtyk II i MFW Bałtyk III dodatkowym czynnikiem wpływającym na ryzyko zwiększenia kosztów inwestycyjnych są mniej korzystne niż zakładano warunki geotechniczne dna morskiego Bałtyku. Inwestor informuje, że szczegółowe badania i analizy geotechniczne wykonane w ostatnim roku w lokalizacjach projektów wskazują na istotne ryzyko konieczności zastosowania większej liczby fundamentów kratownicowych (typu jacket) niż pierwotnie zakładano. Umowy finalne na monopale dla MFW Bałtyk II i MFW Bałtyk III mają zostać zawarte do dnia 1 października 2023 r.
Z publikacji wynika, że największa polska prywatna grupa energetyczna osiągnęła w pierwszym półroczu 2023 r. skorygowany wynik EBITDA na poziomie 308,9 mln zł oraz zysk netto na poziomie 169,8 mln zł. Odpowiada za to przede wszystkim wyższy wynik segmentu farm wiatrowych (onshore).
W pierwszych sześciu miesiącach 2023 r. skorygowany wynik EBITDA Grupy był wyższy o 97,5 mln zł w stosunku do wyniku w analogicznym okresie ubiegłego roku. Zysk netto zanotował wzrost o 50,8 mln zł w stosunku do wyniku z pierwszego półrocza 2022 r. Największy wpływ miał na to wyższy wynik segmentu farm wiatrowych (o 66,9 mln zł), co jest przede wszystkim konsekwencją rozpoczęcia eksploatacji farm wiatrowych Dębsk (121 MW) i Kostomłoty. Projekt farmy wiatrowej piekło o mocy 13,2 MW w maju 2023 r. uzyskał pozwolenie na użytkowanie, a w sierpniu 2023 r. koncesję. Projekt farmy wiatrowej Grabowo o mocy 44 MW w lipcu 2023 r, uzyskał pozwolenie na użytkowanie. W zaawansowanej fazie budowy jest projekt Farmy Fotowoltaicznej Strzelino o mocy 45,2 MW. Prace budowlano-instalacyjne przebiegają zgodnie z harmonogramem. Ich zakończenie planowane jest w grudniu, a uzyskanie koncesji w pierwszym kwartale 2024 r.
Wyższy skorygowany wynik EBITDA w porównaniu do analogicznego okresu roku ubiegłego odnotowano również w segmencie obrotu i sprzedaży (o 42,8 mln zł), co jest głównie konsekwencją wyższych wyników na handlu energią z aktywów OZE, agregacji OZE oraz handlu certyfikatami z farm wiatrowych. Wynik został częściowo skompensowany przez niższy wynik w segmencie dystrybucji (o 6,5 mln zł), segmencie niealokowanych (o 4,5 mln zł) oraz fotowoltaiki (o 1,2 mln zł).
Przychody ze sprzedaży Grupy Polenergia w pierwszym półroczu 2023 r. były niższe o 974,9 mln zł, co jest spowodowane głównie niższymi przychodami w segmencie obrotu i sprzedaży (o 1 113,8 mln zł), skompensowanymi częściowo przez wyższe przychody w segmentach lądowych farm wiatrowych (o 83,3 mln zł), gazu i czystych paliw (o 34,9 mln zł) oraz dystrybucji (o 15,9 mln zł).
Postępy projektowe w offshore wind
Grupa kontynuuje prace rozwojowe w segmencie morskich farm wiatrowych, przygotowując się do realizacji swojej strategicznej inwestycji – budowy trzech projektów MFW Bałtyk I, MFW Bałtyk II (720 MW) i MFW Bałtyk III (720 MW) o łącznej mocy do 3 GW. Polenergia realizuje je we współpracy z norweskim Equinorem, (Equinor Wind Power AS) posiadając po 50% udziałów w spółkach MFW Bałtyk I S.A., MFW Bałtyk I Sp. z o.o., MFW Bałtyk II Sp. z o.o. i MFW Bałtyk III Sp. z o.o.
Inwestor przypomina, że projekty osiągneły kamienie milowe. 4 maja 2021 r. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wydał na rzecz spółek MFW Bałtyk II Sp. z o.o. i MFW Bałtyk III Sp. z o.o. (oddzielnie dla każdej spółki) decyzje o przyznaniu prawa do pokrycia ujemnego salda dla energii elektrycznej dla każdej z farm (II i III)
6 czerwca 2022 r. spółka MFW Bałtyk II Sp. z o.o. złożyła do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (URE)
wniosek notyfikacyjny mający na celu wystąpienie do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji Konsumentów z wnioskiem o wydanie opinii o projekcie indywidualnego wsparcia przyznanego dla projektu MFW Bałtyk II, oraz o wydanie – po wydaniu przez Komisję Europejską (KE) decyzji o zgodności z rynkiem wewnętrznym pomocy publicznej udzielonej spółce – decyzji o zmianie pierwszej decyzji Prezesa URE i ustalenie ceny będącej podstawą do pokrycia ujemnego salda dla projektu. Wniosek jest obecnie procedowany przez KE w trybie procedury prenotyfikacyjnej.
Warunkiem korzystania z prawa do pokrycia ujemnego salda jest uznanie przez KE udzielonej pomocy za dozwoloną, w wyniku indywidualnej notyfikacji pomocy publicznej. Komisja określi przy jakim poziomie wewnętrznej stopy zwrotu projektu, a tym samym przy jakiej cenie wsparcia, nie dochodzi do nadwsparcia w zakresie udzielonej pomocy publicznej.
11 kwietnia 2023 r. MFW Bałtyk II Sp. z o.o. oraz MFW Bałtyk III Sp. z o.o. przedłożyły Prezesowi URE aktualizację dokumentacji w ramach wniosku MFW Bałtyk II sp. z o.o. z dnia 6 czerwca 2022 r. o wszczęcie procedury prenotyfikacji indywidualnej pomocy publicznej dla projektu MFW Bałtyk II (z uwzględnieniem późniejszych zmian tego wniosku) oraz wniosek spółki projektowej o wszczęcie procedury prenotyfikacji indywidualnej pomocy publicznej dla projektu MFW Bałtyk III.
Inwestor przypomina, że w 2022 r. doszło do zmian regulacyjnych poprzez nowelizację ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych (tzw. ustawa offshore wind), które pozwalają od 2022 r. indeksować cenę energii, po jakiej będzie rozliczane ujemne saldo oraz rozliczać wsparcie dla projektu w euro. Dzięki temu powinna poprawić się przewidywana rentowność projektów MFW Bałtyk II i III.
Kontrakty
W grudniu 2022 r. został podpisany przez MFW Bałtyk II i MFW Bałtyk III kontrakt z wybranym
dostawcą systemów elektroenergetycznych Hitachi Energy. Prowadzone są postępowania zakupowe
mające na celu wybór instalatorów i dostawców kabli eksportowych, wewnętrznych oraz statków
instalacyjnych.
W lutym 2023 r. MFW Bałtyk II sp. z o.o. i MFW Bałtyk III sp. z o.o. podpisały z Siemens Gamesa
Renewable Energy Poland sp. z o.o. oraz Siemens Gamesa Renewable Energy A/S aneksy do umowy
o wyborze preferowanego dostawcy turbin wiatrowych dla realizowanych projektów, pozwalające na
dokonanie formalnej rezerwacji przez dostawcę portu instalacyjnego na Bornholmie. Jak wyjaśniono, jest to działanie mitygujące jedno z ryzyk projektowych na etapie budowy – braku dostępności zaplecza portowego. O sprawie informowaliśmy TUTAJ.
W kwietniu 2023 r. spółki MFW Bałtyk II i MFW Bałtyk III zawarły z SIF Netherlands B.V. umowy o wybór preferowanego dostawcy i rezerwację mocy produkcyjnych na potrzeby monopali. Jednocześnie strony zobowiązały się do negocjacji w dobrej wierze umów na produkcję monopali. Negocjacje te będą prowadzone w oparciu o otrzymaną od dostawcy ofertę wyprodukowania 90 monopali dla obu projektów, ale liczba ma podlegać weryfikacji na etapie projektowania. Szacowana cena kontraktowa dla umów finalnych wynosi ok. 161,4 mln euro dla MFW Bałtyk II oraz ok. 196,1 mln euro – dla MFW Bałtyk III. Polenergia podkreśla w raporcie, że cena kontraktowa będzie aktualizowana wraz z zawarciem ostatecznych umów. Wartość kontraktu będzie uzależniona od ceny stali, ostatecznych założeń projektowych, finalnego określenia wysokości stawek zmiennych i waloryzacji. Umowy finalne mają zostać zawarte w terminie do dnia 1 października 2023 r.
Postępowania sądowe
Inwestor informuje. że w listopadzie 2022 r. Naczelny Sąd Administracyjny rozpatrzył skargę kasacyjną GDOŚ w sprawie odmowy wydania nowej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla projektu MFW Bałtyk III i zwrócił sprawę do ponownego rozpatrzenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny.
W związku z równoległym uzyskaniem prawomocnej decyzji o zmianie DŚU 2016, zezwalającej na
instalację zakładanych turbin wiatrowych, spółka wycofała skargę z WSA (wniosek z dnia 23 stycznia
2023 r. zamykając tym samym spór z organami środowiskowymi (postanowienie WSA z dnia 2 lutego
2023 r. o umorzeniu postępowania sądowego). Uzyskanie przez decyzję zmieniającą DŚU 2016 statusu
ostateczności i prawomocności (listopad 2022 r.) pozwoliło na zniwelowanie ryzyka związanego z
opisanym powyżej postępowaniem dotyczącym odmowy określenia nowych uwarunkowań
środowiskowych dla budowy morskiej farmy wiatrowej MFW Bałtyk III.
Badania
Zrealizowano szczegółowe badania geotechniczne niezbędne do projektowania fundamentów turbin
wiatrowych i morskiej stacji elektroenergetycznej oraz do projektowania zespołu urządzeń wyprowadzenia mocy prowadzone przez MFW Bałtyk II sp. z o.o. i MFW Bałtyk III sp. z o.o. Rozpoczęto też analizę wyników badań oraz szczegółowe geotechniczne badania laboratoryjne próbek rdzeniowych.
W kwietniu 2023 r. wszystkie ekspertyzy cywilne dla MFW Bałtyk II i MFW Bałtyk III zostały złożone do
Urzędu Morskiego do akceptacji. Ekspertyzy te są elementem dokumentacji do pozwolenia na budowę.
W grudniu 2022 r. spółka MFW Bałtyk I S.A. uzyskała postanowienie o zakresie raportu o środowiskowych uwarunkowaniach dla MFW Bałtyk I. Obecnie trwają prace nad przygotowaniem raportu, zmienione postanowieniem z dnia 31 marca 2023 r.
Rozpoczęto też wstępne badania geofizyczne oraz geotechniczne na obszarze morskiej farmy wiatrowej
oraz korytarzy kabli podmorskich, prowadzone przez spółkę MFW Bałtyk I.
Finansowanie
W dniu 3 kwietnia 2023 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Akcjonariuszy Polenergii podjęło uchwałę w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego spółki poprzez emisję nowych akcji z prawem poboru. W ramach emisji Polenergia planuje pozyskać wpływy w wysokości od 500 do 750 mln zł. Celem emisji
jest pozyskanie środków na finansowanie projektów inwestycyjnych i planów rozwojowych spółki, w tym
w zakresie farm wiatrowych (morskich oraz lądowych) i farm fotowoltaicznych oraz projektów w
obszarze technologii wodorowych, magazynowania energii i elektromobilności, których realizacja
wpisuje się w założenia opublikowanej w maju 2020 r. Strategii Grupy Polenergia na
lata 2020-2024.
W dniu 26 czerwca 2023 r. Polenergia podjęła uchwały wspólników spółek projektowych w sprawie
przyjęcia aktualizacji budżetów projektów MFW Bałtyk II i MFW Bałtyk III oraz planów rozwoju. Realizacja projektów zgodnie z harmonogramem wynikającym ze zaktualizowanego budżetu skutkować będzie koniecznością poniesienia przez spółki projektowe, w okresie przed rozpoczęciem prac budowlanych, poza Devexem, również części nakładów stanowiących Capex, który ostatecznie zostanie ujęty w budżecie fazy budowy. Według obecnych szacunków wydatki te mogą wynieść ok. 2,8-3,2 mld zł, wobec całkowitego budżetu fazy budowy szacowanego w przedziale 21 – 24 mld zł. Polenergia S.A. zastrzega, że informacja ta nie ma charakteru wiążącego, może ulec zmianie, o czym spółka nie będzie odrębnie informować przed formalnym ustaleniem budżetu fazy budowy.
Projekty zagraniczne
W dniu 28 lipca 2023 r. Polenergia podjęła decyzję o zakończeniu prac mających na celu przygotowanie do aukcji projektu farmy wiatrowej na Morzu Bałtyckim w regionie litewskiego morza terytorialnego, którego zgłoszenie było rozważane w kontekście aukcji dotyczącej morskiej energetyki wiatrowej na Litwie zaplanowanej na drugą połowę bieżącego roku. Powyższa decyzja została podjęta po dokonaniu
analizy opłacalności ekonomicznej w świetle opublikowanych parametrów dot. planowanej aukcji (w tym maksymalnej ceny transakcyjnej ogłoszonej przez Krajowy Urząd Regulacji Energetyki (NERC) 13 lipca 2023 r.) oraz po konsultacjach i w porozumieniu z litewską spółką Modus Energy AB (działającą pod marką Green Genius), która miała pełnić rolę partnera lokalnego. Tym samym strony uzgodniły, że współpraca w tym obszarze została zakończona. Polenergia będzie nadal analizować potencjalne możliwości inwestycyjne i biznesowe na rynku litewskim. O sprawie informowaliśmy TUTAJ.
Ocena wpływu rynkowego. Ryzyka dla harmonogramów MFW
W skonsolidowanym raporcie za I półrocze 2023 r. Polenergia poinformowała m.in., że w krótkiej perspektywie czasowej, realizowane przez grupę projekty inwestycyjne mogą zostać dotknięte negatywnymi skutkami obecnej sytuacji rynkowej. Wzrost cen surowców i produktów na rynku
oraz chwilowe braki pracowników u podwykonawców mogą spowodować opóźnienia w realizacji
projektów farm wiatrowych i fotowoltaicznych. Czytamy dalej, że zmiany stóp procentowych powodują zmienność kosztów finansowania, a wzrost cen surowców i towarów w połączeniu ze zmiennością kursu EUR/PLN może doprowadzić do wzrostu łącznych kosztów inwestycji.
– W związku z utrzymującymi się wysokimi cenami surowców obserwowane są zakłócenia w łańcuchach dostaw dla morskiej energetyki wiatrowej, w tym powodowanych odpływem i tak ograniczonych zasobów kadrowych i sprzętowych z sektora morskich farm wiatrowych do innych sektorów, co może skutkować koniecznością zmiany w harmonogramach budowy projektów morskich farm wiatrowych MFW Bałtyk II i MFW Bałtyk III – czytamy.
Jednym z kluczowych ryzyk jest ryzyko wzrostu kosztów inwestycyjnych prognozowanych dla etapu rozwoju oraz budowy. Jak wyjaśnia Polenergia, wynika ono z dużego popytu na usługi oraz dostawy, zmian cen surowców oraz informacji pozyskiwanych odnośnie warunków geotechnicznych dna.
Na globalnym rynku morskiej energetyki wiatrowej doszło w ostatnich 2 latach do istotnych zmian,
spowodowanych trzema głównymi czynnikami: rozwojem technologicznym generatorów; załamaniem
łańcuchów dostaw; oraz wzrostem kosztów komponentów, dostaw i obsługi, wywołanych wzrostem cen
energii, paliw oraz metali. Bardzo dynamiczne zmiany technologii, pozwalające na zwiększenie mocy
jednostkowej i produktywności turbin, nie są skorelowane z rozwojem zaplecza logistycznego, co powoduje powstawanie wąskich gardeł w łańcuchu dostaw, zwłaszcza w zakresie statków instalacyjnych. Ogromne zapotrzebowanie na usługi instalacyjne, a także dostawy komponentów morskich farm wiatrowych prognozowane w latach 2025-2030, w zderzeniu z obserwowanymi ograniczonymi możliwościami rynku, przyczyniają się do wzrostu cen usług.
Polenergia wyjaśnia dalej, że dodatkowo sytuację utrudnia powrót do poszukiwania i wydobycia
ropy i gazu na wielu obszarach morskich po wybuchu wojny w Ukrainie, co przyczynia się do wzrostu
konkurencji o wykwalifikowanych pracowników, statki i inne kluczowe zasoby. Na tę trudną sytuację
nakładają się wzrosty kosztów powodowane wyższymi cenami stali, miedzi, aluminium, które są kluczowymi surowcami do budowy komponentów morskich farm wiatrowych. Dalsze czynniki kosztotwórcze to wzrost cen paliw, wpływający bezpośrednio na koszty usług instalacyjnych. Wszystkie te czynniki mogą spowodować wzrost kosztów rozwoju i budowy projektów.
-Spółka zarządza ryzykiem poprzez wykorzystanie globalnej pozycji partnera w projekcie rozwijania morskich farm wiatrowych na Morzu Bałtyckim (Equinor), który prowadzi postępowania zakupowe wykorzystując pełen potencjał rynkowy swojego portfolio projektów morskich farm wiatrowych – wyjaśnia Polenergia.
W przypadku projektów MFW Bałtyk II i MFW Bałtyk III dodatkowym czynnikiem wpływającym na ryzyko
zwiększenia kosztów inwestycyjnych są mniej korzystne niż zakładano warunki geotechniczne dna
morskiego Bałtyku. Szczegółowe badania i analizy geotechniczne wykonane w ostatnim roku w lokalizacjach projektów wskazują na istotne ryzyko konieczności zastosowania większej liczby fundamentów kratownicowych (typu jacket) niż pierwotnie zakładano. Fundamenty te są lepiej przystosowane do trudniejszych warunków geologicznych niż fundamenty rurowe (typu monopal), są jednak droższe, ze względu na większą ilość stali niezbędną do ich budowy. Spółka zarządza tym ryzykiem poprzez wykorzystanie przez spółki projektowe rozwijające projekty MFW Bałtyk I, MFW Bałtyk II oraz MFW Bałtyk III najlepszych, doświadczonych instytucji, firm analitycznych i projektowych, które poszukują rozwiązań optymalizujących ryzyko i koszty fundamentowania w przygotowywanych projektach.
Rozwój morskich farm wiatrowych niesie ze sobą również ryzyko poniesienia wysokich kosztów
inwestycyjnych przez podjęciem FID, które wynika z konieczności zabezpieczenia możliwości produkcyjnych u dostawców oraz pozyskania danych potrzebnych do uzyskania pozwolenia na budowę. Wzrost zainteresowania inwestycjami w morską energetykę wiatrową spowodowany wdrażaniem polityki klimatycznej w skali globalnej oraz potrzebą uniezależnienia się od paliw kopalnych przez państwa
europejskie po wybuchu wojny w Ukrainie, dodatkowo zwiększa problemy z planowaniem dostaw i budowy w najbliższych latach. Rynek stał się rynkiem dostawców i instalatorów, którzy oczekują twardych
finansowych gwarancji przed dokonaniem rezerwacji mocy produkcyjnych i instalacyjnych, jednocześnie wydłużając harmonogramy realizacji usług. Dokonanie rezerwacji mocy produkcyjnych może skutkować koniecznością poniesienia istotnych nakładów inwestycyjnych przed ostateczną decyzją inwestycyjną oraz wystawianiem przez Polenergię gwarancji płatności zobowiązań przez spółki rozwijające projekty morskich farm wiatrowych. Polenergia zarządza ryzykiem poprzez optymalizację i szczegółową kontrolę harmonogramów oraz procesu negocjacyjnego podczas tworzenia łańcucha dostaw.
Zmienność i niepewność otoczenia rynkowego, „wąskie gardła” w łańcuchu dostaw i niedobory kadrowe na rynku zwiększają ryzyko opóźnień w przygotowaniu i realizacji projektów. Obecnie prowadzone są trzy strumienie procesów rozwoju projektów kluczowe dla terminowego przygotowania do budowy i ich realizacji zgodnie z założeniami: procesy projektowania, uzyskiwania pozwoleń na budowę oraz organizacja łańcucha dostaw. Są to procesy ściśle ze sobą powiązane, wymagające bardzo sprawnej i profesjonalnej koordynacji i zarządzania. W ich realizację zaangażowane są liczne firmy doradcze i projektowe, zewnętrzne zespoły ds. zezwoleń, zakupów, inżynierii, zarządzania interesariuszami u obydwu partnerów (Equinor), dostawcy oraz kilkanaście instytucji, urzędów i organów administracji państwowej i samorządowej. Problemem mogą okazać się także ograniczone zasoby kadrowe, spowodowane dużą konkurencją na rynku i brakiem wykształconych, doświadczanych kadr na rynku krajowym, a także brak doświadczeń związanych z rozwojem morskich farm wiatrowych krajowych instytucji i administracji. Spółka zarządza tym ryzykiem zwiększając zatrudnienie, poszukując najlepiej przygotowanych pracowników, prowadząc działania edukacyjne i informacyjne skierowane do administracji. Kolejnym czynnikiem wpływającym na ryzyko opóźnienia realizacji projektów jest trudna sytuacja na globalnym rynku dostaw i limitowane zasoby logistyczne w zderzeniu z planami realizacji innych dużych projektów na Bałtyku. Każde opóźnienie w realizacji innych projektów, powodujące nałożenie się na siebie okresów instalacyjnych może stanowić istotny problem w zapewnieniu właściwego zaplecza logistycznego i bezpieczeństwa budowy. Również każde opóźnienie w ramach łańcucha dostaw (na przykład opóźnienia w produkcji czy instalacji) może wpływać na kolejne etapy budowy. Opóźnienia w wykorzystaniu zarezerwowanych okresów produkcyjnych i instalacyjnych oraz ograniczenia dotyczące okresów dopuszczalnej instalacji na morzu mogą powodować konieczność wstrzymania instalacji na pewien czas, pociągając za sobą wzrost kosztów.
Projekty będą ponadto podlegać dodatkowym mechanizmom zabezpieczającym przed wystąpieniem
nadwsparcia (tzw. mechanizm clawback)). Mechanizm ten polega na tym, że indywidualna cena wsparcia
dla projektu, ustalona przez Prezesa URE, będzie ponownie weryfikowana, jeśli przed rozpoczęciem prac
związanych z budową nastąpi znacząca zmiana w parametrach rzeczowo-finansowych realizacji inwestycji, powodująca istotne (o więcej niż 0,5 punktu procentowego) zwiększenie jej wewnętrznej stopy zwrotu. Aby zapobiec ryzyku obniżenia ceny wsparcia w wyniku mechanizmu clawback, procedura notyfikacyjna prowadzona jest z uwzględnieniem najbardziej aktualnych prognoz oraz regulacji.
Wskazano też na ryzyko związane z koniecznością spełnienia wymogów przewidzianych przez przepisy dotyczące ochrony środowiska. W przypadku projektów morskich farm wiatrowych występuje ryzyko związane z wdrażaniem postanowień decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach na etapie instalacji, polegające na ograniczeniu możliwości instalacji fundamentów w określonych miesiącach ze względu na ochronę ssaków morskich przed emisją hałasu podwodnego związanego z wbijaniem fundamentów w dno. W przypadku opóźnień w dostawach czy instalacji fundamentów ponad dopuszczalny okres, konieczne będzie przedłużenie okresu instalacji na kolejny rok.
Rozwój programu wodorowego
Polenergia aktywnie rozwija też program wodorowy, którego celem jest przedłużenie obecnego łańcucha wartości grupy o wykorzystanie energii elektrycznej do produkcji zielonegowodoru. Będzie on wytwarzany w procesie elektrolizy wody z wykorzystaniem energii elektrycznej produkowanej w OZE. Realizacja programu obejmuje opracowanie nowych modeli biznesowych oraz budowę jednostek wytwarzania wodoru. W ramach programu Grupa przygotowuje do podjęcia ostatecznych decyzji inwestycyjnych trzy projekty: H2Silesia, H2HUB Nowa Sarzyna oraz eFuels. Decyzje inwestycyjne są uzależnione od zabezpieczenia odpowiedniej struktury komercyjnej, finansowania i zgód korporacyjnych.
Projekt H2Silesia zakłada budowę instalacji produkcji odnawialnego wodoru o mocy 105 MW na potrzeby przemysłu ciężkiego i transportu zeroemisyjnego, zlokalizowanej na Górnym Śląsku. Planowana instalacja będzie w stanie wyprodukować ok. 13 000 ton wodoru rocznie. Projekt H2HUB Nowa Sarzyna zakłada budowę pilotażowej instalacji produkcji odnawialnego wodoru o mocy nominalnej ok. 5 MW, co pozwoli na maksymalną produkcję ok. 500 ton rocznie. Instalacja będzie zlokalizowana w Nowej Sarzynie na terenie Elektrociepłowni Nowa Sarzyna.
W ramach długofalowego rozwoju działalności biznesowej Polenergii, prowadzony jest też projekt o nazwie eFuels, który ma na celu przygotowanie Grupy do uczestnictwa w gospodarce wodorowej nie tylko w zakresie wytwarzania odnawialnego wodoru, ale także w jego przetwarzaniu na produkty pochodne. Celem projektu jest wykorzystanie odnawialnego wodoru do produkcji metanolu i odnawialnego paliwa lotniczego. Paliwo powstałe w rezultacie projektu pozwoli na obniżenie emisji gazów cieplarnianych w transporcie lotniczym, bez potrzeby budowy nowej infrastruktury, baz paliwowych oraz opracowywania nowych konstrukcji samolotów.
7 czerwca 2023 r. spółka zależna Polenergia H2HUB Nowa Sarzyna zawarła z norweską spółką Hystar AS umowę dostawy oraz uruchomienia elektrolizera o mocy 5 MW i jego długoterminową umowę serwisową. W tym samym dniu została zawarta umowa o współpracy z Międzynarodową Korporacją Finansową, należącą do Grupy Banku Światowego celem sfinansowania kosztów rozwoju Projektu H2HUB Nowa Sarzyna, który obejmuje wytwórnię wodoru wraz z dwoma stacjami tankowania oraz infrastrukturą towarzyszącą.
Ponadto, w dniu 27 czerwca 2023 r. została podpisana z NFOŚiGW umowa o dofinansowanie projektu budowy dwóch stacji tankowania wodoru wraz z infrastrukturą towarzyszącą, w dwóch lokalizacjach: na terenie graniczącym z Elektrociepłownią Nowa Sarzyna oraz w Rzeszowie. Łączna kwota przyznanego dofinansowania w formie dotacji wyniesie do 20 mln zł.
Źródło: Polenergia
